Friday, November 30, 2007

AN ATTEMPT TO OUST PGMA

Marami ang nagulat, marami ang nagalit, marami rin naman ang natuwa sa ginawa nina Senator Elect Antonio Trillanes at Gen. Danilo Lim... But was it really planned? According to some government officials, "YES it is well planned".

Pero giunsa pagkalusot sa duruha knowing that they were both in jail? Nganong nakagawas man sila ug walay niharang sa ilaha samtang nagalakaw sila from JP Rizal going to the Manila Peninsula along ayala avenue nga medyo layo man to? Sa ilang paglakaw nganong wala may nakaaresto kanila? That time, while passing through Makati Avenue should be jampacked with motorists pero nganong sa ilahang paglakaw hawan man ang dalan?

I really admired Mr. Trillanes for his courage and determination... I know meron talaga siyang gustong iparating sa taong bayan... Mr. Trillanes (now senator), got into the senate after 11 million Filipino's voted for him last Senatorial Elections... Kabawu ko nga duna juy igung rason why he and his colleagues did it... As a citizen of this counry, we always have the right to complain kung dunay igung basehan... And sometimes kung walay aksyon nga ginabuhat ang usa ka ahensya sa gobyerno sa atuang complaint, we would rather go to the streets and protest.

Naaawa lang ako sa grupo nila Trillanes at Lim... Nasaan na yung 11 million filipinos na bumoto kay Trillanes? Nganong wa man juy nitungha aron muhatag ug suporta kaniya sa iyahang panawagan pagpakanaug kang PGMA...

With what happened yesterday, usa lang ang nakuha sa mga katawhang pilipino, ANG MANINDIGAN!

I am not a Trillanes supporter and i dont even support some of his actions including the one that happened yesterday at the Manila Peninsula pero i truly admire this guy for his COURAGE and DETERMINATION...

Siguro its time for us Filipinos nga mangita ug mga leaders nga sama sa pamatasan ni Trillanes... Ang kabalu mopakigbisog, ug dili sama sa mga pulitiko karon nga paling paling...

Labels:

Thursday, November 29, 2007

Ang Mga Cellphones

Dili na jud ikalimud nga paspas jud ang pagkunhod sa mga presyo sa mga cellphones... Sama naku nga mahilig kaayo ug cellphones, basta dunay bag-u maibog jud ko... Ug kung duna koy kwarta, akua jud dayun kining palitun... Ingun ana ko kabuang pag-abot sa mga teke-teke... Di pud ko magpaulahi... Wa man gud ning ingun ani saunang panahon...

First naku nga cellphone ang Motorola nga mura ug safeguard... Hinumdom ko sauna, eswela pa ko sa UIC (University of the Immaculate Concepcion), proud na jud kaayo ko nga nakapait ug cellphone... Sauna, sosya na jud kong naa kay cellphone ug beeper (kanang pager gud).

Most embarrassing moment naku atu nga phone (katung motorola nga safeguard) kay samtang padulong ko sa school, sakay ko ug jip, grabe kapuno sa jip atu, mao nga usa ka lubot ra jud naku ang nakalingkod ug tarong, saba kaayo ang sounds sa sulod sa jip, way tingugay ang mga pasahero... Nikalit ug ring, kuha dayun ko sa akuang phone nga gisuksok naku sa bulsa sa likud sa akuang pantalon (aron tsoy!), unya dali dayun kong ga-hilo..hilo? Toinks! ulawa naku oi, katung ring wa man diay to gagikan sa akuang phone kundi tingug diay to sa radyo... Weeeee!! Ulawa oi!!! hehehe

Haay! naglagot ko, mao nga aku na lang gi-dispatsa tong motorola nga safeguard ug nipalit ko ug laing unit... Motorola gihapon ang akuang napalit pero this time, mejo nipis nipis na siya... Hala, lingaw kaayo ko atu kay libre man ang text unya kols lang man ang imung bayaran mao nga text dire text didto dayun ko... Magbuntag lage! pagka-ugma hubag ang mga mata... Tingala na lang si Maam Pantalla (akuang fave titser sa zoology) kay nganong pula kaayo ang akuang mata unya nangahubag... Hehehe, wa jud ko nagsulti nga gikabuangan naku ang akuang cellphone mao nga ninghubag ang akuang mga mata...

But as time goes by, grabe ang pagdaghan sa mga cellphones nga makita sa mga malls... That time, each unit costs much... Mao nga nagtigum jud ko... Pero lisud gihapon kay estudyante pa gud ko unya gasto pa kaayo sa UIC ug ang akuang course nga MedTech...

Pero salamat na lamang kay duna koy amiga nga intsik nga si Tessie Lao nga maoy akung financier... Siya ang nagapalit ug units unya iyang ginapautang sa amua... Apil sab ko ug utang... Una nakung gi-utang mao ang 3210,

sunod ang 3310...


Pero sama sa akuang giingun, paspas ang production sa mga cellphones... Adtu ko ug manila, work sa call center... Kay dagku lagi ug sweldo sa call center, dali ra ko nakapalit ug cellphone... Akuang gisuwayan ang Sony Ericsson K700i worth P20,000 that time... Almost 2 years naku tong ginagamit hangtud nga naguba ang joystick atu...



Napul-an ko sa SE K700i, mao nga nipalit ko ug lain..

Hangtud nga niabot na ko ug palit sa mga mejo high tech na nga mga phones... Ningpalit ko ug N70 ug kining usa ka Chinese Made nga TV phone...


Ug lately mao na ni ako napalit:
Hehehe, free man gud ni siya sa Plan 500 sa Smart.. Love it... It's Slim and Sexy.!! Grab one now!

Labels:

Tuesday, November 27, 2007

BISI-BISIHAN NA NAMAN...

With barely 28 days to go b4 Christmas, hindi lang sa pamimili ng mga ireregalo at pagdedecoreyt sa office at house ang kinabibisihan namin... Just like any other media personality, this is our great chance to submit our radio proposals para sa aming mga respective clients (although usahay magkinamangay na sa pagsulot sa mga clients). But anyway, usa ra ang makikinabang in all of this, THE COMPANY...

Here at Love Radio, our boss offered a 50 % commission... But if, and only if makaabot mi amuang quota which is P100,000... Hmmm... Kaya kaha? Im sure we will...

At para di magkasapawan, bumuo kami ng grupo... Each group is given P30,000 quota...

Haay! kaya eto ako ngayon, kahit na masakit ang katawan, trying my best na makakuha at makakapag-close ng deals... Para naman makatulong ako sa grupo... Aaminin ko, hindi na ako aktibo sa paghahanap ng clients coz nawalan na ako ng gana after masulot yung iba kung clients...

Pero sino ba naman ang hindi gustong magkapera? Ngayon pa at marami akong inaanak! Last month pa nagpaparamdam ang mga magulang ng mga iyon...

That's why, balik na ako sa paghahanap ng mga clients... Hopefully i will close the deal with UFC (kadtung kumpanya sa Katsup ba?!)... Pakita nga ako sa kanila ngayon para pag-usapan ang tungkol sa program nila on December 20 sa Waterfront Insular Hotel... Kinuha kasi akong "HOST"/ "EMCEE" ni sir Allan Sithar ang kanilang plant manager... Im crossing my fingers din na sana e ma-close ko yung deal... Pray pray pray Boy Paslot!!!

Hirap talaga kumita noh? Ganito talaga ang buhay... pero enjoy!!! (=^_^=)

Labels:

Monday, November 26, 2007

ANG PAGBABALIK KO SA RADYO

Matapos ang halos isang linggong pamamahinga, im here back again sa aking work... Mahirap pa ring gumising sa umaga honestly, pero tiniis ko yung sakit ng katawan ko lalo na sa likud na siyang apektado ng virus, para lang makapasok sa work... Matapos ang konting stretching, e naligo na ako at baka ma-leyt pa ako... Medyo malamig ang tubig (pila ka adlaw man sab gud kong wa kaligo ug kaadlawon tungod sa akuang sakit). Iba pa ang tubig pag alas 4 ng umaga kasi puro chlorine, kaya ang tubig puting-puti...

Nakagawian ko na talang di maligo sa shower... Natakot na kasi ako nung una ng mag-shower ako, e may bulate na lumabas... Bumagsak sa ulo ko at sa katawan ko... Di ko alam kung galing ba talaga yung sa tubig galing sa shower or nabagsak lang yun from somewhere... Aaaahhh basta, simula nun, sa balde na ako naliligo... At least pag sa balde e nakikita ko yung tubig kung may dumi ba o wala...

4:55 na akong dumating sa station... Kasi nagpapalit-palit ako ng damit... May iba kasing damit na dumidikit sa apektadong part ng likuran ko... Sobrang sakit... Muntik na akong ma-leyt, wala pa naman ang partner kong si Inday Sinaw... Absent daw kasi ihahatid ang asawa niyang mag-aabroad...

Intro pa lang ng pangalan ko, dami na nagtetext pero di agad ako nakapagsalita kasi nagbrown-out... Ang malas nga naman...!!! Sinasadya ba patayin dahil papasok na ako?? Huhuhu... Kahilak man sab ang akuang unod oi??

Anyway, maganda naman ang takbo ng work ko eventhough wala yung partner ko... Kakainis lang kasi gusto ko sanang panoorin ang hiniram kong DVD (thanks PIE!), HEROES ang title kaso di ko mapanood kasi walang Power dvd ang mga computer here sa station... Hmmm... wala pa naman akong DVD player sa haybul ko... huhuhu!! Pano ko to mapanood? Sige, hanap ako way... Kailangan ko siyang mapanood bago kunin uli ni Pie... hehehe!

Haay! Pagkatapos kasi ng work ko, pag wala sa loob ng recording e dito lang sa office, ako lang mag-isa kaya eto, kumakain na nga lang ako ng Pringles na pinautang ni Dr. Love, habang nagta-type dito sa aking blog... Hmmm...

Sige na nga, pahinga muna ako at nahihilo na naman ako... Di kasi ako pwedeng magtagal sa harap ng kompyuter dahil nahihilo kaagad ako... Bawal na sa aking ang mapagod... Kailangan malakas palagi ang immune system ko para hindi babalik ang sakit ko...

Babalik ako mamaya 11 am to 1pm para sa Iring iring sa Love Radio...

Maraming salamat po sa lahat ng inyong mga prayers at sa lahat ng mga nagtetext... TENK U!!!

Labels:

Tuesday, November 20, 2007

I HAVE HERPES ZOSTER...

Last night, i went to my Derma at skin doctors, para magpa-check-up... I had rashes kasi that came out a couple days ago... Its painful and parang lagi akong pagod dahil masakit... Minsan, sumasakit pa ang ulo ko which i thought sign na ng migraine... Ilang beses ko nang inuntog itong ulo ko dahil sa sobrang sakit... Sa katawan ko naman, ilang beses na rin akong nagpapamasahe para mawala yung sakit... Feeling man gud naku nga gipamaulan ko always..


The next day, i found out na may mga tumutubo na sa katawan ko... Puntik puntik na kulay pula... Akala ko rashes lang yung simpleng rashes... Hanggang sa dumami at lumaki siya ng lumaki at hindi lang yan ha, sumasakit lalo ang aking katawan... Pinakita ko ito sa mga kasamahan ko sa work, at iba-iba ang sabi nila... May nagsabing, kinulam daw ako (which is ambot kung tinuod!), may nagsabi ring dulot yan ng tubig or hangin... Iba-iba, pero its much better talaga na magpacheck-up sa mga doktor because im sure sila yung may alam kung ano ito...


So, last night, i went to The Skin Doctors at Gaisano Mall... I waited for several minutes bago natawag ang pangalan ko... Pagpasok ko pa lang sa Doctor's Room, at nung nakita ni Dra. Patricia Lee-Alabado (a dermatologist), agad niyang sinabi na its HERPES ZOSTER... This disease is normal na mangyayari pag ang isang tao daw ay mahina ang immune system...


HERPES ZOSTER, colloquially known as SHINGLES, ay ang re-activation ng Varicella Zoster Virus (VZV)... THe said Virus is bahagi rin ng Herpesviridae group, na siyang dahilan ng mga painful blisters over the area of dermatome... THIS IS HOW IT LOOKS LIKE...




Kung ikaw ay nakaranas na ng ChickenPox nung bata ka pa, ang varicella virus ay nandun lang at nagtatago malapit sa ating mga nerve cells malapit sa ganglion or spinal cord... Nandun lang siya for several decades at lalabas pag mahina ang immune system ng tao... Isa rin sa reason kung bakit lumalabas itong virus na ito ay ang aging o ang disease caused by the virus...

Wala daw gamot para dito pero merong mga antiviral drugs na siya ring iniinom ko ngayon... But Dra. Alabado told me na its better for me to take a rest for awhile..


THIS IS HOW IT LOOKS LIKE ON DAY 1:

THIS IS ON DAY 2



THIS IS ON DAY 5:

AT PAG SINUWERTE, MATUTUYO SIYA ON DAY 6:



FOR MORE INFO ABOUT THE DISEASE : http://en.wikipedia.org/wiki/Herpes_zoster

So wag kang magpuyat ng magpuyat ha? Drink a lot of vitamins or The intake of micronutrients, including antioxidant vitamins, A, C, E and vitamin B, as well as fresh fruit, may reduce the risk of developing shingles.

Labels:

Monday, November 19, 2007

SORRY SA MGA HINDI NAKAKAINTINDI NG BISAYA

Honestly, ive been getting a lot of messages in my email asking me to make my blogs in tagalog or in english kasi hindi daw nila naiintindihan... Well, mostly kasi ng mga friends ko lalo na sa "friendster.com" ay mga tagalog kaya hindi daw sila makakarelate sa mga isinulat ko...

Hmmm... napag-isip tuloy ako... Do i have to abide them?

Naku naman, pahihirapan pa ako ng mga ito... I just would like to explain sa inyong lahat ha? Ang blogspot na ito kasi ay intended to all my kababayan na mga "bisaya"... Kaya po puro bisaya lang ang nakasulat dito... Pero minsan pag tinopak ako, nakakapagsulat ako ng tagalog...

Ngayon, tagalog po ang pagsulat ko dahil nais ko kayong pagbigyan... Pasensya na po ha? Nahihirapan na po kasi akong mag-explain sa kanila sa mga naisulat ko sa dito, kaya sana wag pong magalit ang mga bisaya... Baka kasi isipin ng mga hindi nakakaintindi ng bisaya na ibinibenta ko sila.. Wehehehe...

O siya, pag tinopak nga po ang utak ko ay tagalog po ang pagsusulat ko...

Sunday, November 18, 2007

THANKS FOR MAKING MY LIFE SPECIAL

Angkunon man natu o dili, daku jud ang epekto sa atua kung kita mainlove... We even tend to sacrifice our family and forget even our friends just to let that person feel how much she truly means to us...

Pag ikaw ba mainlove ginahatag nimu ang tanan? Kanang ingun nila nga 100% jud? Mao nang nakabadtrip noh? You've given everything, magpapakatanga ka na nga at in the end iiyak, kulang pa rin... Di pa rin sigurado na mapapasayo talaga siya... Pucha! iiwanan ka pa rin... Wala talaga kasiguruhan dito sa mundo...

Haayz!! buhay talaga pag na-inlove...

Suddenly you will realize na "oy, parang mali na to ah! i think its much better na iiwanan ko na siya!" pero gagawin ko man to, ako rin ang nasasaktan... Pucha talaga oh!

Iisipin mo na lang, "sige aantayin ko na mainlove ka sa akin!" pero hanggang kailan ang kaya ko? Hanggang kailan ako maghihintay?

Haaaay naku! yan, ganyan ang mga linya ng mga taong super inlove... Yan kasi!!!

Ooops! react dayun ba? Dili na mao ang akuang gibati karon ha? Mao lang ni ang akuang gibati sa dihang ang akuang dughan nag-uros uros pa sa gugma KANIADTO... Im happy with what i have now... And Im thankful na sobrang sarap niyang magmahal...

Thanks to you BHE!

Labels:

Saturday, November 17, 2007

On a great Saturday!

Ikatulong adlaw na jud ni naku nga im not feeling well... Pero im still thankful kay makatindog unya makaya pa man hinuon naku ug report sa akuang work... As much as possible, e-avoid naku ang maka-absent aron limpyo jud ang akuang record sa company...



It is Saturday and the weather is not as good as before... Kagabie pa lang, hinay hinay na ang pagbundak sa ulan... I thought gani nga mukusog pa jud kini... But then, when i woke up this morning, taligsik ra man gihapon... Kung muhangad ka sa langit, dag-um ang imuhang makita... Ingun pa sa PAG-ASA, dala kuno kini sa Low Pressure Area kon LPA nga nakit-an nila 450 kms east of Mindanao...



Haay! laay jud basta ingun aning klase nga weather, but on the second thought, ganahan baya pud ko kung medyo dag-um dag-um, at least dili kaayo igang unya dili kaayo sakit ang init kung mugawas ka... Nia ra ko sa sulod sa akuang haybul oi... No need na gani e-on ang aircon ug electric fan kay haskang paskuha na man jud... I mean, tugnaw na jud... Feeling naku, mura ko ug naa sa amerika... hehehe...



Mura jud ko ug buang ba basta ingun ani na gani nga laay ang panahon unya taligsik ginagmay, basta ako lang isa, magsige ko ug yawyaw... Sometimes, maalaan pa gani ko ug buang... Hehehe... I dunno kung unsay nahitabo naku oi...



Nakasinati na ba mo ani? Kining mag-istorya ka nga ikaw lang isa?



Kay ako, masin malibang lang ko or naa ko sa shower room, mag-sige man ko ug istorya... In english pa jud na ha?!... Ang situation kay mura daw ko ug naa sa Amerika unya sige daw ko ug istorya sa akuang mga ka-trabaho in English ha? For me, ok man hinuon ning ingun ani, at least mahanas naku ang akuang kaugalingon to speak english.. (charrr!)



Mao nga sometimes bitaw, dire na lang ko magyawyaw sa kompyuter aron malingaw pud ang akuang utok... Practisanan lang gud naku ni... Aron dili lang mag-uga' ang akuang brain damage.. hehehe



Na hala oi, maligo sa ko kay mubalik na pud ko sa akuang work...



Have a great Saturday guys!

Labels:

Friday, November 16, 2007

Lain man ang akung gibati karon?

Grabe kalain sa akuang feeling karon oi... Kabaligtaran sa akuang gibati yesterday.... Although wala man mi gi-reprimand today, wala man sab mi gi-commend, apan lain jud ang akuang gibati...

Aside from the weather nga murag kabundakun ang makusog nga ulan, mingaw pa jud kaayo dire sa akuang istasyon... Ingun ani jud siguro basta wala ang "BOSS"... Ingun pa nila "When the cat is away, the mouse will play"... Mao nga ning-gara ning ubang mga empleyado dire sa amuang istasyon... Pag wala gani si Boss, hala, magsige lang ug ka-leyt. Murag wa nay plano pang musulod sa opisina... Ingun ana jud noh, basta buutan ang boss, abusahon sa mga empleyado...?

Na hala oi, pasagdan na lang natu na sila...

I said nga lain jud ang akuang pamati karon, but then masig ingun ani ang akuang feeling, you will never hear me complain pag-abot na sa work... Although, im sick (yez, gihilantan na jud ko sa dugayng panahon nga nagpabiling abtik ang akuang lawas!!), kung imu kung madunggan sa radio, dili jud nimu na mahalata... That's how it is pag "on-air personality"... Mamahimo jud kang insensitive kay dapat dili mahibaluan sa mga listeners nga luya or nagsakit ka... Mao nga hala, perteng paningkamot naku nga dili mahibaluan sa mga tawo nga nagsakit ko... Aww, once in a blue moon lang man sab ko magsakit...

Lately, akua na ning nabatian kining mga sakit-sakit sa lawas (to da reskyu dayun ang mga herbal products)... Siguro, dala na lang pud ni sa akuang edad... Haay! nagkatiguwang na jud ko ani... Dili na jud mapugngan nga padulong na jud ko sa ginatawag nilag "amoy lupa" people... Bwahahaha! SAma ani...


Kung sauna, makahurot ko ug usa ka pakete sa sigarilyo nga Marlboro (take notE: MArlboro RED ha?), karon akua na ning gi-undang... Makasimhot lang gani ko ug aso karon, maglain dayun ang akuang ginhawaan...



Kung sauna, laklak dire, laklak didto ang akuang ginabuhat, karon nevaaah! hehehe...




Kung sauna, humba dire, lechon didto, kinilaw dire, bulalo didto... awww karon, panagsa na lang... toinks!

Nagbinuotan na ko... Back to da Lord na ko oi! Lisud na... Kini ra bang nagkatiguwang ta, lisud na bakwiun ang pagkahimsug sa lawas... Mao nga akua na ning giampingan ang akuang lawas..

Akua sab nga na-realized nga tama ra pud diay nga perteng kiniat naku tong mga panahong batan-un pa ko... Kay tinuod jud diay nga mapul-an ra gihapon ang tawo... Mao nga mga parents, pasagdahi na inyong mga anak if they wanna try something weird... If they wanna try to smoke, patilawa...! If they want to drink, palite ug lima ka panel sa San Miguel Beer... Sharu!! If they wanna try kanang mga illegal drugs, let them be.!! Coz i believe nga magmahay ug mapul-an lang gihapon na sila... Of course, nanghinaut sab ko nga kana sila pareha sab sa akuag utok nga kinahanglang magbag-u na jud kung nagkatiguwang na...

Eversince, wala jud ko nagapalaban anang mga tambal... NAanad lang ko sa akuang mama nga hatagan lang ko ug mga herbal plants, ang uban pabukalan lang and then imnun ang duga... Ang uban, painitan unya ihaplas sa lawas, aww maayo man sab ko...

Mao nga karon, wa jud naku ginaanad ang akuang kaugalingon anang mga tambal.. Expensive na ra ba ang mga tambal karon.... Water therapy lang jud nang akua... Mao nga sige lang ko ug bitbit ani ug tubig aron laklakon...

Well, i am just hoping nga karong adlawa lang ni naku batiun... I am hoping nga kinig tubig nga akuang gina-inum maoy makaayo kanaku..

Labels:

Thursday, November 15, 2007

Thanks for the Compliment, BOSS!

Hmmmm.... Sarap ng gising ko this morning... Though im not feeling well (mura man ko ug hilantanun), pero still, i was able to go to work...

I usually wake up at 4 in the morning... USahay, pagmata, mug-ot jud dayun nang akuang dagway... Musamot pa jud pagmug-ot pag-abot na sa station... Ambot kung nganong magsurok man jud ang akuang mga kaunuran kung naa na ko sa station? Tungod ba kini sa mga taong way laing buhaton kundi ang mamantay ug mangdaut lang..? Ingun ana man gud daw kung taga-radyo ka... You have every reason to destroy someone's personality "ON-AIR", pero dunay mga higayon nga bisan ang mga managkauban sa work, magdinautay sab... Alangan, palugi ba pud diay ko... Hehehe... Apil sab ko ug daut nila... Paunhanay lang... hehehe

Anyway, dili na lang naku to balikun ang mga panghitabo kagahapon sa station, wherein, nagkahimamat na jud mi ni Councilor April Dayap, ang SK Federation President... She was very pleasant, very charming and very nice... First pa to naku nga nakita siya in person kay always lang man naku na siya makita sa TV...

Hala, ingun naku di naku ibalik ang nahitabo kagahapon, pero nasulti man hinuon naku na dire.. hehehe... Na hala, sige na lang oi!

Balik ta karon adlawa...

As they say, recognizing someone's work may boost his/her morale... And that just happened to me this morning... You see, ang mga taong sama naku nga gamay ra ug kalipay, ma-recognize lang gani ang akuang nabuhat, mubukhad dayun na ang akuang atay... Murag ego booster jud kaayo ning hatagan ka ug nindot nga compliment becoz of what you do...

This morning, sa program namu ni Inday Sinaw sa Love Radio, we received a call from our boss (pagkahuman na sa amuang program).... Perteng kulbaa namu kay basin ug kasaba na sab ang amuang madawat... Ang amuang morning program man gud, saba jud nga style (murag talkshow ba).... We talk and discuss certain issues unya amuang debatehan ni Inday Sinaw... Sometimes, dunay mga words nga dili mabantayan and dili malikayan nga amu jung mabungat sa ere... Ug mao na ang makapangurog namu... KAy siyempre, kasaba na sab from our boss ang amuang madawat...

But this morning, yezzz azzz in karong buntaga lang jud, nakadawat mi ug call from our boss saying (pinadaku ug tingug) "The show was great! Really Funny... My wife and my Kids enjoyed it so much! Keep it up!"....

Hala ka uyyyyyyyy!! hehehe... Through that, grabe ang kalipay nga akuang gibati...

Sometimes, ang mga commendations/compliments like that can motivate me to do even more... Better than ever... It's really nice jud nga dili lang kasaba ang imung madawat for you to work hard, but to receive words of commendation from your boss and even from the listeners could mean sooo much!

Mas nindot man gud nang naga-strive ka even harder for your work because you know, nga nakatabang ka sa mga tao ug pawala sa ilahang problems even for awhile... Kesa sa mutrabaho ka pero murag napugos lang ka tungod kay mao na ang gipabuhat sa imuhang boss...

Kumbaga, what happened to me was that, i was given all the opportunity to do things "my way" and it's a nice feeling nga ma-recognize ang effort naku... For me, recognizing someone's talent and effort is very important, for us to work sincerely, truthfully, and to strive more para mas mapanindot pa ang amuang trabaho...

Thank you boss! That's what we need! Ang amuang pampagana aron mutrabaho pa jud mi ug tarong...

Labels:

Sunday, November 11, 2007

ANG BAGONG LOVE RADIO

Ahem, ahem, ahem... How do you like my new name now? Boy Paslot of 90.7 Love Radio.... Hahaha!! Nice name diba?



Well, im sure nakadungog na jud mo kung unsa ang nahitabong kabag-uhan sa Love Radio these past few days... At first, murag awkward jud kaayo paminawon ang amuang mga bag-ung ngalan sa "ere", but we unanimously voted for it... And so now, we kinda like it.. And i kinda like my name too... BOY PASLOT!!! ahahhaa...



For those nga wa pay knowledge about what's really happening inside the radio industry, you would surely think that this is our desperate move just to regain our popularity... Well, for me honestly, its not a desperate move but "our way of making the airwaves a little bit fun!"... You see guys, TV ang nag-dodominate ngayon na siyang tinututukan ng mga tao... Not like before na, marami pang mga pilipino are finding it hard to have a television set... Pero ngayon, muadto lang ka ug mga squatters area, makakita kag mga balay nga guba-gubaun pero ang mga TV dagku kaayo... And that only means one thing, "abot-kamay" na ng mga consumers ang isang TV set... Meron nga iba, tig-dadalawa or tatatlong Tv sets eh! At dito na unti-unti natatalo ang Radio...

Dahil audio lang at napapakinggan lang ang sa radio, talagang talo kami kesa sa TV which is meron nang audio at meron pang visual na makikita...


That's why most radio stations in the city or even in other countries ay gumagawa ng way, para hindi matalo ng TV ang Radio... Dito na lumalabas ang "PURE ENTERTAINMENT"... Now, some would say, "unsa man na sila oi, baduuuuy!! yaaaaks!! i duwanna listen to that station anymore!"... Ouch, it hurts, pero "WE CAN'T PLEASE ANYONE" naman diba? And so, we respect your choice of listening...


As you observe in most radio stations in the city, puro entertainment at mostly talk shows na ang iyong naririnig... Para na siyang TV kaya nga lang di mo nakikita ang mga hosts... It's one innovative way of getting back the audience into radio...


Well, lahat naman tayo gustong ma-entertain diba? Lahat naman tayo gustong maging masaya! Sa mga surveys nga ng ibang bansa... Lumalabas na ang mga pilipino ang siyang pinaka-masayang tao sa buong mundo...


Saan ka ba makakakita ng ugaling pinoy na "siya na nga ang nauntog ang ulo sa jip, e siya pa ang magso-sorry!"... San ka ba makakakita ng ugaling pinoy na kahit nasa ibang bansa at nagkakagiyera na e ang pinoy kapag nakikita mo sa TV ay kumakaway pa at naka-smile pa?" San ka ba makakakita ng pinoy na binabaha na ay nakakahanap pa ng paraan upang maging masaya at kumita?


Sa pang-araw-araw na ginagawa ng mga pinoy, nariyan parati ang media... Nakaabang at handang magbigay ng inspirasyon at saya para sa lahat...


Kaya sabihin mo mang "BADUY NAMAN NG LOVE RADIO", so what? Hindi lang naman ikaw ang nakikinig sa amin... Marami pang mga taong gustong maging masaya! I'm sure, kapag napapadaan at napapakinggan mo kami sa jip or taxi, deep inside natatawa ka na sa mga funny antics na aming binibigay sau... Ayaw mo lang ipakita dahil nga "SOSYAL" ka kuno! Sorry, pero hindi naman ikaw ang aming target market kundi ang mga taong, kahit na naghihirap ay masaya pa rin sa buhay.. Pero aminin mo man o hindi, minsan sa pakikinig mo, minsan ding nawala ang problema mo.. !


So what kung naging BOY PASLOT ang pangalan ko! Pangalang kanto, madaling tandaan, madaling malapitan...Pwede mo pang maging katuwaan...


Maraming salamat po!

Labels: