My Sincere THANKS to YOU...

Now i know Who my real FRIENDS are...

After 4 days na nakahiga lang sa ospital, iba-ibang mukha rin ang nakikita ko araw-araw. Some maybe strangers to me but at least i know na concerned din sila sa akin. Most of them are listeners and a few are my friends. Those whom I've expected, ni text wala man lang akong natanggap. Not even a single glimpse sa ospital. Before pa naman ako na-admit, I texted all my friends (*close friends ha?*) na I have decided to consult a doctor para sa aking sakit. Kasi nga naman ilang days rin akong may ubo, sipon, headache, stomachache and flu. Mas grabe talaga ang ubo ko kasi hindi na ako makahinga sa kakaubo.

And so I decided to go to the doctor with the help of my good friend Spaine. Wednesday afternoon 3pm, habang inuubo kinakabahan na ko dahil I know na kapag nasa ospital ka madedextrose talaga. Tutusukan at kung anu-ano pa. Sobrang kaba ko kasi it is going to be my first na ma-ospital. Dati nagkasakit na ako pero hindi ako nagpa-admit. Sa bahay lang ako nun. Pagdating namin sa Limso Hospital, inantay pa namin si Dr. Yap. Medyo matagal-tagal din ang aming pag-aantay. Sobrang inuubo talaga ako even inside the doctors clinic. Nakakahiya man sa ibang pasyente pero wala akong magawa dahil ganito talaga eh. Alas kuwatro na ng hapon when Dr. Yap arrived. Buti na lang second ako sa list. First pa lang ng tingin ng doctor nagulat na siya. Hinga ng malalim pero di ko magawa kasi pag gagawin ko yun aatakehin talaga ako ng ubo. And I wasnt surprised when Dr. Yap told me that I have a Pneumonia. Sobrang punong puno na daw ng phlegm ang aking Lungs. Kaya sinabi niya na kailangan ko ng magpa-admit para matanggal ito. Dito na ako sobrang kinabahan. Kahit na malamig sa loob ng clinic at sa loob ng ospital dahil aircon naman, tagaktak pa rin ang aking pawis.

Pagdating ko sa Emergency Room, kantyaw pa tuloy ang natanggap ko from the Nurses and even the Doctor on duty. Pagtusok ng dextrose, sobrang pawis ko... Lalo na yung ininjeksyunan na ako para sa skin test. Ito yung pinakamasakit... Gusto kong sumigaw pero siyempre nakakahiya naman sa ibang pasyente... Kaya timpi na lang ako. Huhuhu... sobrang sakit talaga..

Tagal pa bago ako nabigyan ng room. Kasi puno na yung mga private rooms nila so sa Suite na lang ako. Mejo expensive pero okey na rin. At least, solo ko yung kwarto. Inside my room sa suite B, alagang alaga ako ng mga nurses. First antibiotic na ininject was super sakit. Kasi nga ipapasok siya sabay ng dextrose. Pagpasok ng medicine sa aking katawan dito ko na namalayan na sobrang sakit nga.

Well, anyway nalagpasan ko rin naman lahat yun. First visitor ko on Wednesday night was Mommy Hajji, Hotmama and Dianne. Sobrang bait talaga nila.

Here are the list of people na gusto kong pasalamatan:

Boss Ricky
Theresa
Boy Kilat and wife abby and boy kilat's sister
Boy Ligwat
Leslie
Mityel
Inday Sinaw
Art Roma
Maam Dina
jenjen 1
jenjen3

And sa mga Iring iring members

Spaine - salamat for always there beside me.
Mommy Hajji - thanks sa fruits, vicks, and prayers
Hotmama
Dianne
boy kagay
josh - thanks sa fruits
devil
troy
isyot
tebur
mommy len
ira
carla
tuffguy - salamat sa always na pagbisita
kae - thanks sa prayers
ngengek and hello kitty - salamat sa lugaw
tearsdeath
shamu
jazzy
Rexel - salamat sa grocery na binigay mo
inday supsop
novzmae
royalblood
at lahat ng mga nagtetext na hindi ko kilala personally..

Sa inyong lahat... MARAMING MARAMING SALAMAT PO!